Badanie krwi u psów i kotów jest jednym z najczęściej wykonywanych badań w naszej klinice. Dostarcza ono wielu informacji lekarzowi weterynarii o funkcjonowaniu poszczególnych organów, ale także o całościowym funkcjonowaniu organizmu.
KIEDY WYKONUJEMY BADANIA KRWI
Profilaktyka
Zaleca się, by u młodych psów wykonywać takie badanie raz na dwa lata, a u seniorów (powyżej 8 roku życia) raz do roku. Profilaktyczne badania krwi pomagają wykrywać ewentualne nieprawidłowości na wczesnym etapie rozwoju choroby, często nawet przed wystąpieniem pierwszych objawów.
Przygotowanie do zabiegu
Wyniki badania krwi są niezbędne do prawidłowego przebiegu narkozy podczas planowanych zabiegów. Takie informacje pomagają anestezjologowi dopasować odpowiednie leki znieczulające oraz zminimalizować ryzyko negatywnych skutków znieczulenia ogólnego.
Gorsze samopoczucie
Nie wiesz co dolega Twojemu pupilowi, a nagle poczuł się gorzej? Na wizycie lekarz najprawdopodobniej zaproponuje badanie krwi, gdyż jest to najszybsze i najbardziej miarodajne badanie wykonywane w pierwszej kolejności.
CZEGO DOWIEMY SIĘ Z BADANIA KRWI
Oferta badań, które możemy wykonać z pobranej krwi jest bardzo szeroka. Począwszy od podstawowych parametrów morfologicznych oraz biochemicznych, poziomu hormonów, a kończąc na ustaleniu pochodzenia rasowego naszego pupila.
JAK PRZYGOTOWAĆ NASZEGO PUPILA DO POBRANIA KRWI
By wyniki były jak najbardziej wiarygodnie zaleca się 12 godzinną głodówkę, natomiast do podstawowych parametrów zwykle prosimy, by zwierzę nie jadło przez 6-8 godzin. Krew pobierana jest najczęściej z łapy przedniej lub tylnej, czasem z żyły szyjnej. By zminimalizować ryzyko zakażenia w miejscu wkłucia, często trzeba podgolić sierść oraz zdezynfekować skórę. Jeżeli nasz pies lub kot zachowuje się agresywnie podczas zabiegów w gabinecie weterynaryjnym, warto o tym wcześniej poinformować lekarza. Lekarz może poprosić, by opiekun przytrzymał swojego zwierzaka do tego zabiegu, w tym czasie warto dodawać otuchy swojemu pupilowi poprzez mówienie do niego spokojnym tonem. Jeżeli, opiekun źle reaguje na widok igieł lub krwi, należy od razu poinformować o tym lekarza weterynarii.