Kaganiec jest przydatnym narzędziem, które powinien posiadać każdy odpowiedzialny właściciel psa. Kagańca używamy, by zapewnić bezpieczeństwo swojemu pupilowi i otaczającym nas osobom. Należy pamiętać, że nawet najlepiej ułożony i wychowany pies wciąż jest jedynie zwierzęciem, które może zareagować różnie na skutek stresu, bólu bądź strachu.
Z tego względu kaganiec jest wymagany na przykład w środkach transportu publicznego. Brak kagańca u naszego pupila w czasie podróży obarczony jest ryzykiem otrzymania mandatu oraz wyproszenia z komunikacji miejskiej.
Posiadanie kagańca jest również wskazane w trakcie wizyty u groomera bądź w klinice weterynaryjnej. Bardzo możliwe, że w ogóle nie będzie on potrzebny i wasz pupil nie będzie miał go założonego. Niemniej wizyta w salonie groomerskim bądź u lekarza weterynarii może wiązać się z na tyle dużym stresem psa, że kaganiec okaże się nieocenioną pomocą dbającą o bezpieczeństwo wasze, personelu jak i waszego pupila.
Wybierając rozmiar kagańca należy pamiętać, że to koszyk zakładany na kufę ma być dobrze dobrany. Paski kagańca zawsze można przerobić, więc fakt, że na przykład są zbyt długie, ostatecznie nie będzie stanowił większego problemu.
Noszenia kagańca zawsze należy psa nauczyć zanim po prostu się go założy. Dzięki temu pies nie będzie kojarzył go negatywnie, a jego zakładanie nie będzie przysparzało mu stresu.
Prawidłowo dobrany kaganiec fizjologiczny, to taki, który umożliwia psu swobodne otwarcie pyska i termoregulację organizmu. Psy w przeciwieństwie do ludzi praktycznie się nie pocą. Chłodzą organizm głównie przez dyszenie i ziajanie. Kaganiec fizjologiczny, który umożliwi psu swobodne otwarcie pyska i wystawienie języka może być używany na co dzień i przez długi czas.
Taki kaganiec umożliwi psu także swobodne napicie się oraz zjedzenie podanego mu smaczka. W przypadku psów zjadających śmieci może on być zbyt mało zabudowany i nie powstrzyma lecz tylko utrudni psu zjedzenie znalezionych na ziemi „rarytasów”.
Kagańce fizjologiczne najczęściej są wykonane z gumowanego metalu bądź tworzywa sztucznego. Kagańce z tworzywa sztucznego są mniej trwałe, ale lżejsze. Kagańce z gumowanego
metalu są bardzo trwałe, a gumowanie chroni psa przed odmrożeniami i poparzeniami w przypadku skrajnie wysokich bądź niskich temperatur.
Kagańce te są łatwo dostępne w praktycznie każdym sklepie zoologicznym. Wykonane mogą być z metalu, plastiku bądź skóry. Można dobrać je rozmiarem tak, żeby spełniały funkcję kagańca
fizjologicznego, ale jest to zdecydowanie trudniejsze ponieważ budowa koszyków w tych kagańcach nie została zaprojektowana z myślą o swobodnej termoregulacji.
Plastikowe kagańce charakteryzują się tym, że są lekkie i najczęściej mają mocno zabudowany front. Dobrze sprawdzą się u psów zjadających śmieci. Mają też stosunkowo niską cenę, więc są
dobrym wyborem w przypadku nauki noszenia kagańca u młodego, rosnącego psa. Po zakończeniu wzrostu warto taki kaganiec wymienić na docelowy, fizjologiczny.
Koszykowe kagańce metalowe w przeciwieństwie do kagańców fizjologicznych najczęściej nie są gumowane. W związku z tym należy pamiętać, że metal wystawiony na działanie promieni
słonecznych może bardzo się nagrzewać i powodować oparzenia. Analogicznie jest w przypadku temperatur poniżej zera. Metalowy, niegumowany kaganiec może spowodować odmrożenia kufy
i języka psa.
Kagańce skórzane skórzane są lekkie i popularne. Najczęściej mają dodatkowy pasek przebiegający pomiędzy oczami psa. W związku z tym nauka noszenia takiego kagańca może być trudniejsza ponieważ obecność paska w tak wrażliwym miejscu jest mało komfortowa dla psów. Należy pamiętać również o wrażliwości skórzanych kagańców na wilgoć. W przypadku deszczowej pogody bądź śliniącego się psa trzeba pamiętać o dokładnym wysuszeniu kagańca i impregnacji skóry. Klasyczne kagańce koszykowe, które nie spełniają roli kagańca fizjologicznego nie powinny być zakładane w upały, bądź sytuacjach stresowych, w których pies może mieć potrzebę dyszenia.
Jak sama nazwa wskazuje, kaganiec weterynaryjny powinien być używany tylko przez krótki czas w trakcie trwania wizyty weterynaryjnej bądź u groomera. Jest on w formie opaski zakładanej na
pysk, najczęściej wykonanej z nylonu. W wielu modelach na opasce na kufie znajduje się rzep bądź zaciskowy pasek, umożliwiający dopasowanie kagańca tak, żeby dokładnie przylegał do pyska.
Ze względu na to, że budowa tych kaganców wymusza u psa zamknięcie pyska, absolutnie nie nadają się one do używania na co dzień na przykład na czas spacerów. Pomijając kwestię psiego komfortu, mogą one doprowadzić do przegrzania i udaru cieplnego.
Należy pamiętać, że kaganiec weterynaryjny, który zapniemy luźno na kufie psa nie będzie spełniał żadnej roli. Nie zabezpieczy on przed jedzeniem śmieci ani ewentualnym ugryzieniem.
Dalej nie będzie on na tyle luźny i przewiewny po bokach, żeby zapewnić psu swobodną termoregulację organizmu. Jeżeli potrzebujemy kagańca, którego chcemy używać na co dzień
należy wybrać inny model.
Wiele lecznic weterynaryjnych i salonów groomerskich posiada własne kagańce weterynaryjne, których użyczają w razie potrzeby na czas wizyty. Ale posiadanie własnego kagańca oraz pupila nauczonego jego noszenia jest nieocenioną pomocą i ułatwieniem.
Kantar czyli tak zwana obroża uzdowa nie jest kagańcem i nie powinien być używany jako jego zamiennik. Nie należy również prowadzić psa na samym katarze bez obecności obroży bądź
szelek i podpiętej do nich drugiej smyczy ponieważ w przypadku szarpnięcia narażamy psa na uszkodzenie kręgów szyjnych. Kantar powinien być używany wyłącznie w celach treningowych po konsultacji ze szkoleniowcem.
Noszenie kagańca wbrew pozorom nie musi być dla psa nieprzyjemnym doświadczeniem. Poprawnie wprowadzony może się on kojarzyć psu pozytywnie, tak jak smycz czy obroża kojarzy
się ze spacerem. Pies nie musi na co dzień nosić kagańca jeżeli nie ma takiej potrzeby. Niemniej mogą w życiu zdarzyć się sytuacje, w których umiejętność jego noszenia i posiadanie go, okażą się niezbędne.
Julia Garstka